Προς θεού !

Οταν ένας ελάχιστα γνωστός κοινωνιολόγος του 19ου αιώνα έγραφε ότι «η θρησκεία είναι το όπιο του λαού», ίσως δεν φανταζόταν ότι κάποιοι θα ήθελαν να κόψουν το όπιο από το λαό χωρίς να να αλλάξουν οι συνθήκες που επιβάλλουν τη χρήση οπίου. Δυσπιστώ με όσους κάνουν σημαία την αντιθρησκευτικότητα (οι πραγματικοί άθεοι δεν το κάνουν βούκινο). Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι αργότερα κάτι θα προσκυνάνε όπως ο ήρωας του Ταχτσή στα γεράματά του ή όπως η πλειοψηφία των απολογητών του σταλινισμού που αναζήτησαν τη σωτηρία στον νεοφιλελευθερισμό (με το αζημίωτο). Ολ’αυτά με αφορμή τα σχόλια στο άρθρο του Ξυδάκη, στα οποία πάντως περιλαμβάνονται πραγματικά χαριτωμένοι διάλογοι όπως ο παρακάτω:

– «Αγαπητέ κύριε, σας παρακαλώ μαζέψτε το δάχτυλό σας. Θα μου βγάλετε το μάτι έτσι όπως το κουνάτε! Λυπάμαι αν δεν ικανοποιώ τα standards σας όμως πουθενά δεν αποδείξατε ότι έχω λάθος, εκτός αν θέλετε να το πιστέψω επειδή το λέτε εσείς.»
– Μάλλον δεν διαβάζετε αυτά που γράφω, κουνώντας φυσικά τα δάχτυλά μου, πώς αλλιώς?, αλλά το ματάκι σας δεν το είδα! συγνώμη αν κατα λάθος θα σας το έβγαζα!