ολίγα ακόμα για τη διαδήλωση της 15.12.10

Το πλήθος των προβοκατόρων ήταν ίσως η μεγαλύτερη καινοτομία της φετινής κολεξιόν. Οι προβοκάτορες φέτος ντύνονται απλά, νεανικά και επιμελώς ατημέλητα. Η κουκούλα είναι ένα στοιχείο της γκαρνταρόμπας που, χωρίς να είναι απαραίτητο, δίνει έναν αέρα γκραντζ των έιτις. Σημασία έχει να είναι κανείς ανοικτός στα πάντα. Οπως έλεγε και ένας ειδήμων «διαβρώστε το κίνημα βάζοντας προβοκάτορες έτοιμους για τα πάντα»

Μια λιγότερο τρέντι διαπίστωση τώρα (πηγή): «Πρώτη φορά μετά από χρόνια, είδα αναρχικούς να πλακώνονται με τα ΜΑΤ σχεδόν σώμα με σώμα, ενώ οι πολίτες πιο πέρα φώναζαν ΒΑΡΑΤΕ ΤΟΥΣ ! Πρώτη φορά είδα σε τόση μεγάλη κλίμακα συνθήματα αντιχουντικά και πατριωτικά, σχεδόν σαν να είχαμε επιστρέψει στη δεκαετία του 70…»

Και ένα λιγότερο διαδεδομένο βίδεο που δείχνει τι προηγήθηκε της επίθεσης στον πρώην υπουργό της ΝΔ Χατζηδάκη. (Αλιευμένο εδώ)



12 thoughts on “ολίγα ακόμα για τη διαδήλωση της 15.12.10

  1. Μανώλη καλημέρα,
    το πλήθος των προβοκατόρων (= η αύξηση του αριθμού τους) και όχι η παρουσία τους είναι το νέο στοιχείο.
    γράφεις για «ωρίμανση του αντιεξουσιαστικού χώρου», μάλλον ειρωνικά. Η εντύπωσή μου είναι ότι ο χώρος αυτός έχει πράγματι ωριμάσει από το 2008.
    Το ότι πρέπει να κρατάμε τις αποστάσεις μας από τη νέα «αφήγηση» (όρισέ την!) είναι σωστή διανοητική στάση, βρίσκω.

  2. Herr K.,
    με διαδοχικές αναρτήσεις σου αναφέρεσαι σε προβοκατόρικες ενέργειες. Όμως αυτές δεν διακριβώνονται εύκολα, αν διακριβώνονται καθόλου.

    Διάβασα και την παραπομπή στον «πιτσιρίκο» από την «Μαρίτσα». Όμως, και πάλι, αν δεχθούμε την μαρτυρία του, δεν σημαίνει ότι ο ξυλοδαρμός του Χατζηδάκη ήταν ενέργεια προβοκατόρικη. Η παρουσία ασφαλιτών στη συγκέντρωση δεν σημαίνει ότι ασφαλίτες έδειραν τον πολιτικό. Άλλωστε κι ένα τυχαίο γεγονός θα σπεύσει να το αξιοποιήσει κατά τις βλέψεις του ένας έκαστος.

    Το κρίσιμο είναι πώς προσπαθούν να το εκμεταλλευθούν πολιτικά οι κυρίαρχοι του πολιτικού συστήματος.

  3. Λεωνίδα, καλησπέρα.
    Δεν συνέδεσα τον ξυλοδαρμό με προβοκάτσια, ούτε το υποννόησα.
    Αναφέρομαι σε αυξημένη παρουσία προβοκατόρων εν γένει. Διαπίστωση ιδίοις όμμασι, βάσει βίντεο που κυκλοφόρησαν, βάσει μαρτυριών.
    Ναι, το κρίσιμο είναι βέβαια αυτό.

  4. Βλ. αυτό (πηγή: http://politicongr.wordpress.com/2010/12/16/shock-doctrine-in-athens/ ):

    «Η ρητορική στα γκράφιτι και τις αφίσες έχει αλλάξει πολύ, από τον Δεκέμβρη του 08 και τον Μάιο του 10. Ο ρομαντισμός και ο αιχμηρός ελιτισμός των αντεξουσιαστών έχει μεταλλαγεί σε γυμνό, ευθύ, ταξικό, αντικαπιταλιστικό και αντικυβερνητικό λόγο.

    Μιλούν πλέον για “Χούντα του ΓΑΠ” και καταφέρονται εναντίον και της κυβέρνησης συγκεκριμένα, και όχι αορίστως εναντίον του συστήματος. Στόχος είναι το κεφάλαιο, το ΔΝΤ, η τρόικα, η κυβέρνηση, όχι αορίστως το αλωμένο φαντασιακό.

    Οι αναρχοαυτόνομοι φαίνεται να εγκαταλείπουν τον κόσμο της επιθυμίας και στρέφονται στον κόσμο της ανάγκης: υπερασπίζονται ευθέως τον κόσμο της εργασίας.
    Οι μπάχαλοι έχουν μειωθεί αισθητά.
    Αμυνα ή ωρίμανση;»

  5. Πολιτικοποίηση, θα το έλεγα εγώ.

    Και κατά τηνάποψή μου μιαν πολύ συγκεκριμένη πολιτικοποίηση. Εκείνην της ντομάτας, που βλέπει τον καλλιεργητή της να γκρεμίζει το θερμοκήπιο μέσα στο οποίο επωάζεται.

    Με την έννοια ότι ο Γιωργάκης ξυλώνει τώρα την ίδια την κοινωνικοπολιτική βάση της κυριαρχίας που αντιπροσωπεύει, τον νεοελληνικό παρασιτισμό, και διάφοροι χώροι που έχουν εκτοξευτεί μέσα στα ίδια πλαίσια, οργανώνουν τώρα τις αντιστάσεις τους…

    έτσι κάπως το σκέφτομαι… Μια πολιτικοποίηση που έχει να κάνει με το ένστικτο της επιβίωσης των πολύ συγκεκριμένων κομματιών των μεσοστρωμάτων που αντιπροσωπεύει ο χώρος.

    Από εκεί και πέρα, ερώτημα είναι για μένα το εάν είναι ικανός αυτός ο χώρος να γίνει από «δύναμη για τον εαυτό της», «δύναμη για όλη την κοινωνία», αν με νοείς…

  6. Παράθεμα: Shock Doctrine in Athens « politicon.gr

Σχολιάστε