Sagrada Família 1906 Οσο μεγαλώνει η αποξένωση, τόσο πιο επιτακτική γίνεται η νοσταλγία (πηγή: https://twitter.com/BoigBCN)

«Πατρίδα είναι η παιδική ηλικία». Κι αν είναι το μέρος όπου είσαι νέος; Ηδη όταν ήμουνα νιος και μυαλωμένος, το χωριό Πέλεκας ήταν «πρώην». Πρώην χίπικο, πρώην να χτίσουμε γρήγορα να προλάβουμε και μεις κανάν τουρίστα, πρώην γενικώς. Η παραλία του, όμως, ο Κοντογυαλός ήταν ακόμη παρθένα, άκτιστη και το να κολυμπάς γυμνός κάτι φυσικό. […]

άκου κι αυτήν την εκτέλεση: (όλα είναι τόσο διάφανα πια – δύσκολα βρίσκει κανείς μέρος να αφήσει ένα τραγούδι)

Βρέθηκα για μια μέρα στη Νάπολη και είδα τα αποπνικτικά σοκάκια, τις άθλιες περιοχές γύρω από τον σταθμό του τρένου, το καράβι να έρχεται από το απέναντι νησί και να νομίζεις ότι είσαι στο πλοίο της γραμμής από Αίγινα για Πειραιά. Είδα κάθε λίγα μέτρα στους τοίχους των κτιρίων, να έχει προσκυνητάρια: η γειτονιά κλαίει […]

Η πλαζ του Μον Ρεπό, μετά από σύντομη περίοδο εγκατάλειψης, άνοιξε υπό νέα διεύθυνση. Η άλλοτε γνήσια λαϊκή πλαζ κοντά στο κεντρο της Κέρκυρας έχει μετατραπεί σε ροζ εφιάλτη. Με το που μπαίνεις σε υποδέχεται μία προσεκτικά πεταχτή ξανθιά για να σε καλωσορίσει (!) και να σου πει ότι η είσοδος είναι δωρεάν. Τα αποδυτήρια […]

Η φωτογραφία είναι από στρατόπεδο προσφύγων στην Ιορδανία. «Οι κυβερνήσεις πρέπει να σταματήσουν να θεωρούν τα στρατόπεδα προσφύγων ως κάτι το προσωρινό […] Τα στρατόπεδα αυτά είναι οι αυριανές πόλεις. Ο μέσος όρος παραμονής σε αυτά είναι 17 χρόνια: μια ολόκληρη γενιά» (πηγή) Η φωτογραφία είναι από γνωστή ελληνική πόλη. Αποποίηση ευθύνης: το ανωτέρω σχόλιο […]

Οι Δήμαρχοι Καμίνης και Μπουτάρης είχαν εκλεγεί, με ποσοστό περίπου 15% έκαστος στον πρώτο γύρο, στους δήμους των δύο μεγαλύτερων πόλεων. Ο ρόλος τους ήταν κρίσιμος: βοήθησαν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που εκείνη την εποχή κλονιζόταν, να επιβιώσει πολιτικά και να ολοκληρώσει το καταστροφικό της έργο. Αν ποτέ υπάρξει ποινική τιμωρία των πρωταιτίων, θα αναδειχθεί […]

Αίγινα, λίγες μέρες πριν: η θάλασσα ζεστή κι η παραλία ατομική: Ισως τίποτα το εντυπωσιακό, αλλά αυτή τη θέα έβλεπε Ν.Καζαντζάκης από το σπίτι του στην Αίγινα: Το μουσείο του γλύπτη Καπράλου ήταν κλειστό τέτοια εποχή, αλλά μπορούσες να δεις τα πιο πολλά έργα πίσω από τα τζάμια: Ο καιρός χάλασε ξαφνικά. Σηκώθηκε αέρας, έριξε […]

Αποσπάσματα από τη «Λιμνοθάλασσα της Γεωργικής Σχολής» του Κ.Τσίζεκ (2003): «Υστερα από μία ή δύο επισκέψεις αποφάσισα να στήσω στην περιοχή ένα πρόχειρο αντίσκηνο με σεντόνια, που τα συνέρραψα με βούρλα, για να περάσω ανέξοδα το καλοκαίρι, καθώς δεν υπήρχαν χρήματα . Ετρωγα ντομάτες απ΄τον μπαξέ ενός Κεφαλλονίτη, που μου είχε δώσει το ελεύθερο, έβγαζα […]

Η τριαντάρα πάει πέρα δώθε το σταθμό του ηλεκτρικού της Αθήνας, με το κινητό στο αυτί, και εξηγεί στα ρωσο-σαλονικιώτικα: Πώς να στο πω, είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου. Για χατσού να Γιάννης. Ναι ρε μαλλάκα, νατσινάγιου ντούματ α νιο, κατάλαβες; … Κι αυτός. «Mωρό μου» γκαβαρήτ.

πηγή

Ο Χ. μένει μέσα στο σταθμό. Εκεί κοιμάται τη νύχτα, εκεί αράζει τη μέρα. Οταν μπαίνει κάποιος, βγαίνει διακριτικά από την πόρτα. Ο Χ. είναι συχνά χαρούμενος – κι αυτό ακούγεται. Εχει κι ωραία θέα από κει. Και το ποτάμι δεν είναι μακριά. Ο Χ. αγνοεί παντελώς ότι είναι χελιδόνι.

Οταν συμβαίνει ένα ιστορικό γεγονός δίπλα μας, αντιδρούμε συνήθως όπως στην πιο πάνω φωτογραφία από την Νέα Υόρκη, την ημέρα της επίθεσης στους δίδυμους πύργους. Και καλά κάνουμε, διότι δεν ορίζουμε εμείς τι είναι ιστορία. Είναι εν πολλοίς θέμα δημοσίων σχέσεων αν η καταστροφή σου θα χαρακτηριστεί κοσμοϊστορικό γεγονός ή όχι. Αρα; Αρα μπορούμε να […]

Ο Λ. πήγε στη Λατινική Αμερική για να δει από κοντά το τέλος του κόσμου. Από κάθε πόλη που περνάει στέλνει στους φίλους του ένα ιμέιλ με τις εντυπώσεις του. Χθές έλαβα αυτό από την Αβάνα: Αγαπητοί φίλοι, Περπατάω στους δρόμους της Αβάνας και τραβάω φωτογραφίες στις καταστραμμένες προσόψεις των κτιρίων και στα εξαίσια αρχοντικά […]

Καθόμουν και χάζευα τα κουδούνια στην εξώπορτα, όταν δυο μαστόροι βγήκαν κουβαλώντας υλικά. Βρήκα την ευκαιρία και γλίστρησα μέσα στην ξένη πολυκατοικία. Ηθελα να δω αν ήταν ωραία η θέα στην ταράτσα και αν είχε μείνει λίγο ξεθωριασμένο μπλε στους τοίχους. Ναι, είχε μείνει: Το μοντέρνο γερνάει άσχημα, σκέφτηκα για πολλοστή φορά. Αρα είναι πολύ […]

Ναυάγιο μεταμοντερνιάς (χαιρέκακος σχολιασμός εδώ) Ναυάγια κομμάτων (αφορά την Α’ Θεσσαλονίκης) Κι αν τα καταφέρει να μην ναυαγήσει ο μεταμοντερνισμός, παλιώνει άσχημα. Κάτι σαν το πλαστικό κούφωμα σε σχέση με το ξύλινο.

Κατεβαίνοντας τη Χαριλάου Τρικούπη βλέπεις την Αθήνα όπως ήταν δύο τρεις γενιές πίσω. Π.χ. το καφενείο με το ελληνικό σημαιάκι (το είδα και χάρηκα: για μια στιγμή νόμισα ότι είμαι σε μαγαζί μεταναστών στη Γερμανία – όχι όμως, ήμουν σε μαγαζί Ελλήνων μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας). Της Αθήνας που κυνηγάει κόσμο λόγω φρονημάτων: αναδημοσίευε […]

Την ημέρα που πέθανε ο Ρέμπραντ (4 Οκτωβρίου 1669) ο Μέγας Βεζίρης έκανε την επίσημη είσοδό του από την Πύλη του Αγίου Ανδρέα μαζί με όλο το στρατό του. Βρήκε την πόλη άδεια, χωρίς εμπορεύματα και προμήθειες. [ Είχαν προλάβει να μεταναστεύσουν στη Γερμανία, στην Αυστραλία, στο Γιουκαλί οι Κρητικοί; ] Απέμειναν πίσω μόλις δύο Έλληνες, […]

Φέυγοντας από την παραλία είπα να πω ένα καληνύχτα στον άγνωστο που, όσο κολυμπούσα, ατένιζε όρθιος και σιωπηλός το νερό για πολλή ώρα. Η πρώτη του κουβέντα ήταν: – Πρέπει να βάλουν ένα συρματόπλεγμα για τους καρχαρίες. ( ποιούς καρχαρίες; ) – Τους καρχαρίες. Ξέρετε πόσο κοντά μπορούν να φτάσουν; Να βάλουν ένα συρματόπλεγμα για να […]

«Στόχος μας ήταν να καταφέρουμε να μεταδώσουμε τη χαλαρή ατμόσφαιρα που επικρατεί στην περιοχή, να κάνουμε μια ταινία για μια γλώσσα που χάνεται και να είναι ανάλαφρη και ζωντανή, σα δροσερό αεράκι» Τα λόγια ανήκουν στην Ε. Λαλουδάκη που σκηνοθέτησε τη μικρού μήκους ταινία «Α Γρούσσα Νάμου» (Η Γλώσσα μας). Θέμα της η τσακώνικη διάλεκτος […]

Το Υπουργείο Περιβάλλοντος πρόσφατα ανακοίνωσε ότι επιδοτεί τη θερμομόνωση κατοικιών. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι προσφέρει χαμηλότοκα δάνεια και καλύπτει μέρος της δαπάνης για αλλαγή κουφωμάτων, τοποθέτηση θερμομόνωσης, σύστημα θέρμανσης. Κύριες προϋποθέσεις: – Μόνο κατοικίες (σπίτια ή διαμερίσματα – και εξοχικά – σε ολόκληρη την Ελλάδα) – σε περιοχές με τιμή ζώνης έως 1.750 ευρώ – […]

«Οι άνδρες των ΜΑΤ που βρίσκονταν στην συμβολή των οδών Θεμιστοκλέους και Κωλέττη, στις 11μμ με χυδαίο αλλά και εξαιρετικά ανησυχητικό υβρεολόγιο απευθύνθηκαν στα μέλη της οργάνωσης που βρίσκονταν στον πρώτο όροφο των γραφείων, λέγοντάς τους ότι θα βρεθούν στη θέση του δολοφονημένου Αλέξανδρου, φώναζαν ότι «θα έχουμε και άλλον 15 χρόνο νεκρό», κλώτσαγαν την […]

«Στα μέσα του 2000 μπήκε πατέρας και γιος στο μεγαλύτερο φαγοπότι όλων των εποχών. Αρμέγανε από παντού, ήταν πια κολλητοί με τους πάντες και διαχειρίζονταν μίζες και λάδια. Σι Φορ Άι, Αντίρια, Ολυμπιακά Έργα, κατασκευές. ότι μπορεί και δεν μπορεί να φανταστεί κανείς. Η Ολυμπιακή φλόγα έφερε πολύ χρήμα. Ο Σπύρος έχει ακόμα τη δάδα […]

Απ’ ότι  κατάλαβα τα κριτήρια ψήφου είναι είτε ιδεολογικά είτε πολύ ιδεολογικά. Από τα ιδεολογικά κριτήρια παραθέτω τα πλέον πρόσφατα που άκουσα: Η γειτόνισσα που επί 50 χρόνια ψήφιζε τη μία μεγάλη παράταξη, τώρα θα ψηφίσει την άλλη διότι της νοίκιασε το μαγαζί για εκλογικό κέντρο και είναι ευκαιρία για κονέ, ξέρεις. Ο φίλος που […]

Εκεί που τρώγαμε, νά σου ο πρωθυπουργός (τρεις από πίσω ένας από μπρος) να περνάει καμαρωτός και να μάς εύχεται καλή όρεξη. Μετά από λίγο μια παρέα «μπασμένων» δημοσιογράφων να εγκαθίσταται στα διπλανά τραπέζια και να μιλά θορυβωδώς για ανασχηματισμό. Φεύγουμε επειγόντως αλλά λίγο πιο κάτω ο υπουργός ηλεκτρονικής διακυβέρνησης μάς κάνει κι αυτός με […]

Δεν το πουλάει το μαγαζί του ο Γ. κι ας τον χρυσώνουν – είναι και στο πιο ωραίο σημείο της παραλίας. Καμια σαρανταριά χρόνια τώρα δεν έχει αλλάξει τη διαρρύθμιση ή τη διακόσμηση. Σερβίρει μπίρες και κανά φραπέ. Γύρω του, στην πρώην ερημική παραλία γυμνιστών και φρικιών, έχουν εγκατασταθεί ταβέρνες, ρουμστουλέτ και ένα υπερμεγέθες ξενοδοχείο. […]

Κατόπιν επίμονου λαϊκού αιτήματος, διοργανώνουμε εκδήλωση την 21η Αυγούστου σε παραλία της Κέρκυρας. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει σύντομες εισηγήσεις και τα συνήθη ελληνικά: μεζέδες (με μέτρο), μουσική, μπάνιο, ποτό. Η εκδήλωση θα κινείται στον αστερισμό του εθνολαϊκισμού. Μεταξύ άλλων είναι ευπρόσδεκτοι: προυντονικοί, πατριωτικο-καστοριαδικοί, αρανιτσικοί . Ο ακριβής τόπος συνάντησης θα ανακοινωθεί την τελευταία στιγμή από το φόβο επιδρομής […]

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Ξυλοδαρμοί ελλήνων ακτιβιστών Για την απόπειρα εμπρησμού του «Εναλλακτικού βιβλιοπωλείου» στα Εξάρχεια, ένα σχόλιο από το indymedia: από νεοοθωμανός ρε! 2:06μμ, Τρίτη 1 Ιουνίου 2010 αντε στο διάολο ρε ναζίδες με προβιά αριστερού που μολύνεται και το ιντυ κοιτάξτε πως παρουσιάζουνε την επίθεση σε μπλογκ: για σιωνιστικές επιθέσης μέσα στην ελλάδα μόνο οι φαιοκόκκινοι […]

Η Σαρλότ Ράμπλινγκ μάλλον δεν θα ψηφίσει στις ελληνικές εκλογές. Τις μέρες εκείνες θα απαγγέλλει Καβάφη στις Βρυξέλλες. Και μετά σού λένε μερικοί ότι δεν υπάρχει Θεός.

Πήγα στην Κέρκυρα να ησυχάσω. Μετά από κάμποσες βδομάδες με κούρασε η τουριστική πολυκοσμία της και ξεκίνησα για τους Παξούς. Εκεί ήταν σαφώς πιο ήρεμα τα πράγματα. «Και πώς είναι ο χειμώνας εδώ;», ρωτάω έναν Παξινό. «Πολύ ωραίος» μού λέει, «παρέες, τσίπουρα, ψάρεμα… θ’ ανοίξω κι ένα μαγαζί… Ψάχνω όμως κι ένα κτήμα στους Αντίπαξους (15 μόνιμοι κάτοικοι) για να […]

Απ’ έξω η πέτρα φαίνεται να κρατάει. Από μέσα τι γίνεται; Βάλε, λέει, τσιμέντο ανάμεσα στις πέτρες (πολύ άσχημο) ή σοβάτισε το ολόκληρο. Σιγά μην βάλω και πλαστικό γκαζόν και νόβα. Αν το κρατήσω έτσι δηλαδή τι κίνδυνος υπάρχει; Μιλάμε για 60 πόντους τοίχο. Ξέρει κανείς από αυτά να μου πει;

Κοιτάζω συχνά τις μπλε μικρές αγγελίες της «Κ». Συνήθως πηγαίνω στις αγγελίες για την Υδρα και διαβάζω τις υψηλές τιμές αναφωνόντας κάτι κοινότοπο, πχ «πω πω , άκου πόσο έχουν τα 80 τετραγωνικά στην Υδρα» και τα παρόμοια. Κοιτάζω και όλα τ’ άλλα νησιά και ονειροπολώ μικροαστικά. Μόνο την Πάρο απέφευγα γιατί πάντα με χαλούσε. […]

  Μια που το ‘φερε η κουβέντα, εδώ είναι το  «μικρο καφέ» της Σαλονίκης (λίαν ευρωπαϊκό)   και εδώ φωτογραφίες από το πραγματικό «μικρό καφέ»:    

Παράσταση της Αντιγόνης στο πρωτότυπο (Βρυξέλλες). Μέχρι 15 Φεβρουαρίου. Κλικ στην αφίσα για λεπτομέρειες. Πήγα και το είδα με περιέργεια. Δεν ήξερα το θίασο. Περίμενα είτε στόμφο είτε διάφορα «πρωτοποριακά».  Τίποτα από τα δύο. Οι ηθοποιοί έπαιζαν – ου δι απαγγελλίας. Οι σύγχρονες παρεμβάσεις ήταν με μέτρο. Σεβασμός χωρίς ακαδημαϊσμό. Το θέατρο γεμάτο (μού είπαν ότι […]

Τζιτζίκια – η αποκρουστική τραβεστί δέχεται ένα φιλί από το φίλο της στην Πλατεία – το βιβλιοπωλείο Πολιτεία είναι ανοιχτό – οι Φιλιππινέζες λείπουν (στον τόπο διακοπών των αφεντικών τους) – στα λεωφορεία κουβεντιάζουν για τη δόση τους. Αθήνα, ανθρώπινη πόλη.

Διακοπές. Ας το θέσω ψύχραιμα: Κυμματούνται μου τα σπλάχνα. Δεν χωρεί μου την χαράν η ψυχή. Οποιος εκ των τακτικών σχολιαστών βρεθεί στο νησί τις επόμενες βδομάδες ας επικοινωνήσει: τα πρώτα ποτά δικά μου. Ενα τελευταίο ντελικατέσεν για τους άνω των 25 εδώ: E. Vilar: Το πολύγαμο φύλο Hasta la vista !

Στο αγαπημένο μας κωλόμπαρο της τουρκογειτονιάς βλέπουμε το ματς Ιταλίας – Ισπανίας από μεγάλη οθόνη. Οι περισσότεροι θεατές είναι Αραβες. Πολυπολιτισμικότητα και μούλτι-κούλτι; Μπα, μονοπολιτισμικότητα μάλλον.

– Και πώς ήταν στο Βουκουρέστι επί Τσαουσέσκου, Μ. ; Αισθανόσουν το κλίμα βαρύ; –  Εντάξει … Στις Βρυξέλλες σήμερα είναι χειρότερα. Αστυνομία παντού*, αισθάνεσαι ότι είσαι υπό έλεγχο συνέχεια. Στη Ρουμανία υπήρχε η Σεκουριτάτε, εδώ τι να την κάνεις αφού όλοι γύρω σου Σεκουριτάτε είναι. – ; – Ολοι κοιτάνε πώς θα σε καρφώσουν. […]

  «Τι σ’ αρέσει στο Booze;», ρώτησαν τον Κ. «Εμείς πάμε στο Pop.» [ «Το Pop«, σκέφτηκε ο Κ., «είναι τόσο μικρό, που βλέπεις ποιοι σε κοιτάνε. Εγώ προτιμώ το Booze, γιατί εκεί το καταλαβαίνεις όταν σε κοιτάνε αλλά δεν τους βλέπεις » ] «Πηγαίνετε και σε λίγο έρχομαι κι εγώ», είπε ο Κ.   […]