Βγαίνετε και αναρτάτε μελό για την ημέρα του πατέρα. Δύο εκδοχές:
ή ο πατέρας σας ήταν το ίδιο γλοιώδης με σας που πουλάτε κιτς συναισθηματισμό επί πτωμάτων, οπότε κακώς τον εκθειάζετε γιατί δεν το αξίζει
ή ο πατέρας σας ήταν σοβαρός οπότε πάλι κακώς τον εκθειάζετε εσείς ειδικά.
« Le comptoir d'un café est le parlement du peuple » Honoré de Balzac
otium
Όλα είναι δρόμος.
cartoons and satyrical comics ,Yannis Ioannou
Νομίζω υπάρχει και η άλλη πλευρά...
3 Ευχές και Καταϊδρωμένες
περιλήψεις βιβλίων και άρθρων
υπομονή για τον καιρό του θερισμού ||____||
WordPress.com is the best place for your personal blog or business site.
Herr K. 
…και σε κάθε περίπτωση, τυχερός που πέθανε προτού του αφιερώσουν μια ολόκληρη ημέρα.
Ή, τρίτη εκδοχή, τα λαϊκά συναισθήματα και οι τρόποι έκφρασής τους δεν κρίνονται με αφ’ υψηλού ιδεολογήματα – και μπορεί να είναι ειλικρινή και συγκινητικά ακόμα και όταν εκφράζονται άτεχνα ή επηρεάζονται από μαζικές μόδες.
Με τον ίδιο τρόπο που ο Πεντζίκης προσπαθούσε να πείσει (αν θυμάμαι καλά τον Σεφέρη ή το Λορεντζάτο σε ταξίδι τους κάπου στην Ελλάδα) ότι οι λαϊκές κιτς (μη ορθόδοξης τεχνοτροπίας) εικόνες του Χριστού που βλέπανε σε ένα σπίτι είναι και αυτές άξιες και εκφράσεις της εδώ πίστης.
Οι έλληνες και θα ποστάρουν για τον πατέρα ή της μητέρα τους μελό, και θα φάνε φασολάδα αντί για φουά γκρά.
Δεν κρατάνε αισθητικόμετρο στα καθημερινά – ούτε οι αρχαίοι κρατούσαν, ούτε οι βυζαντινοί (απλά μας μείνανε τα «υψηλά» έργα των λίγων μεταξύ τους που κρατούσαν).
Ναι. Εδώ όμως το κανουμε για τα κλικ, bfo, ή ως διάσημα πρόσωπα για δημοσιότητα, δεν είναι αθώο