Ξέρεις αυτά τα τρενάκια στο λούνα παρκ που πέφτουν από πολύ ψηλά και ξανασηκώνονται; Ε, αυτή η πτώση έχει τρομακτικό ίλιγγο, σου πιάνεται το στομάχι. Κάπως έτσι καταλαβαίνω την παρακμή. Ε, βέβαια, αν δεν σε χτυπήσει πολύ γερά στο στομάχι, αν δεν σε πεθάνει, θα σε σηκώσει πάρα πολύ ψηλά, με τρομακτική ταχύτητα. Εχει μέσα της το ανέβασμα, νομίζω, και η εποχή μας είναι ένα τέτοιο τρενάκι. Εσύ τι λές; (1982)
Παράθεμα: Παρακμή – manolisgvardis