ωράριο

Δεν έπρεπε ν’ ακουσω τον σκύλο που μού ‘λεγε, χοροπηδώντας μπροστά μου, να εξερευνήσω το νησί. Τον άκουσα όμως και έφυγα από  την παραλία με τα εστιατόρια και το περίπτερο. Πέρασα μπροστά από τ’ αρχοντικά και μέσα από τις μικρές πλατείες. Κι όταν άφησα πίσω μου τα τελευταία χαμηλα άσπρα σπίτια, εκεί, σ’ένα πλάτωμα του νησιού καταμεσής της άνοιξης, είδα να έχει στηθεί το μεγαλύτερο και πλέον σύγχρονο εμπορικό κέντρο ολόκληρου του Αργοσαρωνικού. Και μέσα στο κέντρο, να ‘χει γραφεία, πολλά γραφεία, μοντέρνα γραφεία, που σφύζανε από αρώματα χώρου και εβιάν.

Με τα πολλά βρήκα την έξοδο και ξαναγύρισα στο πραγματικό νησί. «Ναυάγησα», θα λέγανε οι θαμώνες του εμπορικού κέντρου. Δεν βαριέσαι, ο καθείς είναι ναυαγοσώστης του εαυτού του.