Ρώτησα την Κύπρια φίλη Α.Γ. για τις προεδρικές εκλογές του Φεβρουαρίου στην Κύπρο. Γιατί δεν «τσουλάει» η υποψηφιότητα του μη ενδοτικού Λιλλήκα; Με την άδειά της αναδημοσιεύω την απάντησή της:
– Τα Μ.Μ.Ε. είναι εξαγορασμένα πέρα για πέρα, εκτός από τον ‘Φιλελεύθερο», που φαίνεται να στηρίζει Λιλλήκα μέχρι τέλους.
– Η έντονη δυσαρέσκεια του κόσμου για την Προεδρία Χριστόφια, τον οδηγεί άκριτα στο «άλλο άκρο», που νομίζει ότι είναι ο Ανα(ν)στασιάδης, διότι δεν θέλουν να βλέπουν πια ‘αριστερούς’ μπροστά τους: έχουν αλώσει την κρατική μηχανή, την παιδεία, την οικονομία…τα παντα! Και πολλοί φοβούνται ότι στον β’ γύρο ο Λιλληκας θα αναγκαστεί να συμπράξει με το ΑΚΕΛ, ώστε να τον στηρίξει, και, αναπόφευκτα, θα τους δώσει Υπουργεία: και αυτό είναι κάτι που οι ‘δεξιοί’ κ πολλοί ‘κεντρώοι’ δεν θέλουν ούτε καν να το διανοηθούν, για άλλη μία 5ετία.
– Ο Ανα(ν)στασιάδης ‘χώνει’ εκατομμύρια και τάζει θέσεις και βολέματα όπου και όπως μπορεί, και έχει αποδυθεί σ’ ένα ‘μαραθώνιο’ ‘απολογιών’ για προηγούμενα λάθη του, αλλά πάντα του τύπου: ‘ήξεις-αφίξεις’…και δυστυχώς το πολιτικό επίπεδο των Κυπρίων είναι αρκετά χαμηλό, ώστε αρκετοί να (θέλουν και να) πείθονται απ’ αυτό, ελπίζοντας σε καλύτερες μέρες!
– Σημαντικό επίσης (όσο και παρανοϊκό) το πλασάρισμά του Ανα(ν)στασιάδη ως παλαιού πολιτικού με γνώσεις, πείρα, ερείσματα και διασυνδέσεις στο εξωτερικό [βλ. ‘φιέστα» ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος στη Λευκωσία πριν 2 βδομάδες, όπου Μέρκελ κλπ του έδωσαν το ‘χρισμα’ και πολλοί ευελπιστούν ότι ως εκ τούτου, θα ‘τύχουμε καλύτερης μεταχείρισης’ από ΔΝΤ κ Ευρωπαίους, παραβλέποντας (;) τις εξακολουθούμενες ‘ιαχές’ από πλευράς Γερμανών και -εσχάτως- Αγγλων, περί δήθεν ‘ξεπλύματος’ βρώμικου ρώσικου χρήματος στην Κύπρο]
– Το πρόσωπο του ίδιου του Λιλλήκα, συνοδεύεται (δικαίως ή αδίκως) από ορισμένα ερωτηματικά, εν σχέσει με τον πρότερο πολιτικό του βίο, και δη ως προς την προ Παπαδόπουλου εποχή, διότι από τότε και μετά έδειξε δείγματα συνεπούς, έντιμης και πατριωτικής ‘γραφής’.
– Δεν έχει κανένα κομματικό μηχανισμό πίσω του να τον στηρίζει και αυτό σ’ ένα μικρό και αυστηρά κομματοκρατικό μέρος όπως η Κύπρος, δημιουργεί προσκόμματα, όπως και να το κάνουμε…
– Και βέβαια, οι δημοσκοπήσεις τον ‘πιέζουν’ προς τα κάτω…ίσως όχι πολύ, αλλά πάντως ό,τι μπορούν κάνουν κι αυτοί…
[ηχητική υπόκρουση: «Το καλύτερο ψέμα», του Μιχάλη Χατζηγιάννη, υποστηρικτή του επικρατέστερου υποψηφίου, Αναστασιάδη]
«Αυτό που δεν πέτυχαν με το σχέδιο Ανάν θέλουν να το πετύχουν με το μνημόνιο.»
Πήγα στην προεκλογική εκδήλωσή του χτες στην Αθήνα. Οργανωτικά ήταν μια αμερικανιά. Ως ομιλία (δεν τον είχα ξανακούσει): εξαιρετική στο περιεχόμενο, δυναμική στον τόνο της, καθόλου πολιτικάντικη,
Επικέντρωσε στα εθνικά. Στράφηκε κατά της πολιτικής του «καλού παιδιού». Υποσχέθηκε να θέσει θεμα βρεταννικών βασεων. Γραμμή μη αμφισβήτησης των διεθνών συμμαχιών.
Στα οικονομικά/ μνημονιακά: Δεν αποκλείει (αρα δεν είναι κατά) την υπογραφή μνημονίου αλλά δεν δεσμεύεται από τυχόν εν λευκώ εκχώρηση κυριαρχίας του προκατόχου του. Θέλει να μπορεί να αποπληρώσει σύντομα το σχετικό δάνειο και να αποδεσμευτεί από τους όρους που θα επιβάλει. Δεν θελει να δεσμευσει τα έσοδα από φυσικό αέριο εκτιμώμενου ύψους 530 δις για ένα δάνειο κάτω των 20 δισ. οπως ζητα η Γερμανία!
(υπενθυμίζω τα πλεόν πρόσφατα στοιχεία: χρέος της Κύπρου 15 δισ. για γ τρίμηνο 2012, ήτοι σε άνοδο μεν αλλά χαμηλότερο, ως ποσοστό ΑΕΠ, από τον μέσο όρο ΕΕ!)
Αποσπάσματα ομιλίας εδώ: http://www.sigmalive.com/ekloges2013/electionnews/26861
Πολύ κατατοπιστική η ανάρτηση, αλλά και το σχόλιο- τα κοινοποιώ στο fb με την άδειά σας…
δυστυχῶς, λειτουργεῖ ἡ λογικὴ «δεξιά-ἀριστερά», καὶ τίθεται ὡς ὕψιστο κριτήριο ὁ ἀντικομμουνισμὸς γιὰ τοὺς ἑλλαδίτες τῆς πατριωτικῆς δεξιᾶς
http://www.antibaro.gr/article/7139