(περίληψη προηγουμένων: Ελλάδα, τέλη του 1944. Ο Εξαρχος διαδίδει ότι τάχα στην Ελλάδα υπάρχει κατοχή)
Την ίδια στιγμή, κάπου αλλού στην Αθήνα, ένας γελαστός νεαρός με κοντό μαλλί και το χαμόγελο της επιτυχίας στο πρόσωπο πέρναγε ως σίφουνας από όλο και περισσότερες περιστρεφόμενες πόρτες, έσφιγγε όλο και περισσότερα χέρια και μεταμόρφωνε στο πέρασμά του τους γενειοφόρους και φωνακλάδες συντρόφους του σε ιδανικούς γαμπρούς φιλόδοξων πεθερών. Κανείς δεν ήξερε πόσο θα κράταγε αυτός ο στρόβιλος και με τι θα έμοιαζε το πρόσωπό του όταν θα σταμάταγε.
Advertisements
Μετατρέποντας τους δήμιους σε χάδι, λέει κάπου αλλού η Λένα.
( Δεν τον είχα συγκρατήσει τον στίχο ). Ορίστε αναγνώσται για τι μιλάει το Θεώρημα