Μία επιστολή της οικογένειας του Λάμπρου Φούντα, αναρχικού, φερόμενου ως τρομοκράτη (η οικογένειά του φαίνεται να το αρνείται), που σκοτώθηκε πέρυσι από αστυνομικούς ύστερα από συμπλοκή μαζί τους:
α) Ο Λάμπρος δεν ανήκε σε κανένα. Ήταν «ο εαυτός του». Μοναχικός και εξαιρετικά επιλεκτικός στις προσωπικές σχέσεις του, προτάσσοντας για αυτόν την ποιότητα και το ήθος.
β) Ήταν αντιεξουσιαστής, αγνός και ανήσυχος για τα κοινωνικά και εθνικά μας θέματα. Η Υπηρεσία του στην Πολεμική Αεροπορία αποτελεί παράδειγμα της ευρύτητάς των αντιλήψεων του. Ο Λάμπρος δεν ήταν απ’ αυτούς που «μουτζώνουν» την πατρίδα.
γ) Η υπόθεση της δολοφονίας του στη Δάφνη την 10η Μαρτίου 2010 εκκρεμεί στη Δικαιοσύνη, τη μόνη αρμόδια να αποφανθεί για το ποιός ήταν και τί έπραξε ο Λάμπρος. Η οικογένειά του έχει κάνει όλες τις νόμιμες ενέργειες για να επιταχυνθούν οι διαδικασίες και να χυθεί άπλετο φως στα γεγονότα που διαδραματίσθηκαν και στους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της δολοφονίας. […]
η) Ας δούμε τον Λάμπρο όπως ήταν: αλληλέγγυος προς τον διπλανό του, αντίθετος με την κοινωνική αδικία και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, πολιτικά φιλοσοφημένος, συγκροτημένη προσωπικότητα, νηφάλιος, αρνητής της μηδενιστικής βίας, με απόλυτη άρνηση της ένοπλης βίας, λιτός, επιλεκτικός. Μέχρι το τέλος ήταν αρχηγός του εαυτού του. Ο Λάμπρος, ως βιολόγος, πίστευε στον απόλυτο καθορισμό των πάντων μέσω της εξέλιξης, σεβόταν το περιβάλλον, αγαπούσε τα ζώα και τη φύση και θεωρούσε τη ζωή, όπως ο Αριστοτέλης, υπέρτατο αγαθό.
Αν αξίζει κάτι, είναι να μη δούμε τον Λάμπρο ως ίνδαλμα. Ούτε ως αντικείμενο εκμετάλλευσης, αλλά να τον δούμε όπως ακριβώς ήταν. «Το νού σας. Οι πολλοί παραποιούν τον Ενα» (Οδ. Ελύτης, Μαρία Νεφέλη).
2. Όσοι μιλούν για το Λάμπρο, πρέπει να μη λησμονούν ότι δεν υπάρχει η φυσική δυνατότητά του για αντίλογο. Κάποιοι φρόντισαν να του στερήσουν αυτό το δικαίωμα. Ο λόγος που εκφέρει η οικογένειά του ας θεωρηθεί δικαίωμα κατά παραχώρηση, που διασφαλίζεται μόνο με τον ποταμό των δακρύων και τον άφατο ψυχικό πόνο. Για τους άλλους, η « Μαρία Νεφέλη» είναι αφοπλιστική: «Είναι αγένεια να κάνεις του Χάρου χειροφιλήματα».
Herr K. 
Ωραίο ποστ, κύριε Κ.
Πολύ ωραίο.
Τα σέβη μου.
Και τα δικά μου!
Καλή σας μέρα, Θεώρημα και Λαυρέντη.