Ξέρεις,
δεν ένιωσα αγανάκτηση που ένας αστυνομικός ψέκασε με δακρυγόνα έναν ηλικιωμένο διαδηλωτή: έχω δει πιο βίαιες σκηνές τα τελευταία χρόνια και στο κάτω κάτω της γραφής άλλο δακρυγόνα κι άλλο δολοφονίες.
Ούτε σκέφτηκα ότι ο αστυνομικός θα έπρεπε να τον ξέρει.
Μερικές φορές όμως μια φωτογραφία αποκτά ένα μελαγχολικό συμβολισμό.
Δεν είναι μόνο το τέλος της μεταπολίτευσης. Είναι η επαναφορά σε μία αφετηρία θαμμένη κάτω από τόνους κενότητας. Δικής μου κενότητας. Δικής σου κενότητας. Είναι σαν κάποια εξουσία να κυνηγούσε αυτόν τον αντιστασιακό για 70 χρόνια.
Αραγε ο αστυνομικός που ψέκασε με δακρυγόνο το Γλέζο, όταν το έμαθε, πώς αντέδρασε; Σκέφτηκε μόνο τις πιθανές συνέπειες για την καριέρα του, έβρισε τη γκαντεμιά του , είπε «πού να το ξέρω ότι ήταν ο Γλεζος» ή κάπου κοκκίνησε όταν τον πληροφόρησαν; Μήπως βρέθηκε κάποιος συνάδελφος να τον παρηγορήσει λέγοντας «καλά τού ΄κανες»;
Σε κάποια άρθρα συνδύαζαν την επίθεση στον Πρόεδρο της ΓΣΕΕ με την επίθεση σε αυτόν που κατέβασε τη ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη. Ακόμα και αν ήθελαν κατά βάθος να συνδέσουν δύο διαφορετικά πράγματα ώστε να καταγγείλουν τη «βία από όπου κι αν προέρχεται», η γραφή τους αποτίει, ακούσια, φόρο τιμής στο δεύτερο: μιλάνε για τον κ. Παναγόπουλο από τη μια και το Μανώλη Γλέζο από την άλλη.
Herr K. 
Παράθεμα: Ποιός είναι αυτός ο ΜΑΤατζής που κτύπησε τον Γλέζο; « Κανάλι
Ενας ορισμός της πατρίδας:
http://manitaritoubounou.wordpress.com/2010/03/06/kalesma-patridas-1/
πολύ ωραίο το μανητάριτουβουνού. Πως θα μπορούσε, εξ άλλου να μην είναι ένα μανητάρι του βουν ώραίο;;
πολύ ωραίο το μανητάριτουβουνού. Πως θα μπορούσε, εξ άλλου να μην είναι ώραίο ένα μανητάρι του βουνού ;;
Κανείς δεν μιλά, κανείς δεν κινείται, όλοι έχουμε πειστεί. Κι αυτός ο γέρος, τι θέλει πια και μας πρήζει;
Χτες το βράδυ μούρθε να πετάξω την τηλεόραση από το παράθυρο, όπως θυμαμαι είχε κάνει κάποιος ακούγοντας τον Αβέρωφ γύρω στο ’82 το μακρινό.
Πολύ ωραίο κείμενο, Herr K.
.
Ναζί κανείς ή να γουρούνι;
.
Το διάβασα σε σχόλιο (νομίζω στο tvxs) και μου άρεσε: «ο ένας κατέβασε τη σημαία των κατακτητών κι ο άλλος τα βρακιά των κατακτημένων».
ό,τι και να λέτε, αυτή η κυβέρνηση είναι ένας λίκνος, ένας πολύ σημαντικός λίκνος μεταξύ της Ελλάδας και της διεθνούς κοινότητας
http://sarantakos.wordpress.com/2010/03/06/liknos
(σ’ευχαριστώ, Δύτη)
@ Herr K.
Συγκινητικό το σχόλιό σου και καταλυτικό…
ΥΓ: Ευχαριστώ για τη φιλοφροσύνη σου, όπως και της φίλης ange-ta.
Γεια σου Μανιτάρι
«Ευτυχώς δεν παρακολουθούν οι Γερμανοί ελληνική τηλεόραση. Διότι αν έβλεπαν τις κινητοποιήσεις των συνταξιούχων θα στύλωναν ακόμη περισσότερο τα πόδια. Αν παρακολουθούσαν δηλαδή τους Ελληνες «απόμαχους» να συγκρούονται με τα ΜΑΤ στο Μέγαρο Μαξίμου, δικαιολογημένα θα αναρωτιόταν: «τι σόι συνταξιούχοι είναι αυτοί που μπορούν να διασπούν τον κλοιό των 20ρηδων ανδρών; Κι αν μπορούν να το κάνουν αυτό γιατί να μην μπορούν να δουλέψουν -όπως κι εμείς- μέχρι τα 67;»»
έγραφε ο κ. Μανδραβέλης χτές ή προχτές στην Κ.
υγ. Συγγνώμη κύριε K. που «λερώσαμε» το ωραίο ποστ με … να – τα – πεις – τί;
Αν μπορούν οι 88ρηδες να τη λένε στους ματατζήδες, μπορούν και να δουλεύουν.
Στο πνεύμα του Old boy.
o Π. Μανδραβέλης έχει εν προκειμένω πολλά επιχειρήματα κοινά με τη Bild-Zeitung.
Δύτη, μερικές φορές (όχι όλες) αναρωτιέμαι: μήπως τα άρθρα του Π.Μανδραβέλη τα γράφει ο Ολντμπόι ;
Μα του Ολντμπόι το ποστ είναι εμφανώς ειρωνικό.
το ίδιο λέω κι εγώ. ίσως ο ΠΜ έχει ένα δυσδιάκριτο χιούμορ τρίτου βαθμού
Συμπαθάτε με Χερρ Κ. Η κούρασις. :)
Σίγουρα έτσι είναι. Αλλά είναι πολύ, μα πάρα πολύ, δυσδιάκριτο. ;)
ά, όχι, Herr K., ο ΠΜ είναι ευθύς και έντιμος άνθρωπος· προπάντων σοβαρός. Δεν κάθεται να ειρωνεύεται και να κάνει πνεύμα. Διαβάζει Bild, ονειρεύεται προσοδοφόρες φωτογραφίσεις των γυμνόστηθων μοντέλων της μέσα στα αναστηλωμένα Προπύλαια, και προτείνει σοβαρούς δρόμους εξόδου της χώρας από τις λέξεις που την οδήγησαν στον γκρεμό.
φιλελεύθερος λαϊκισμός με άλλα λόγια
.
Όχι, Κύριε Κ. Ότι και να λέτε εσείς, αυτό είναι υπεύθυνη δημοσιογραφία.
Όχι σαν τις δικές σας κατευθυνόμενες δημοσκοπήσεις!
Πού είναι η επιλογή
«Ήταν για το καλό μας»
και
«Όλα τα παραπάνω»;
Σας καταλάβαμε, Κύριε Κ.
Αμ πώς;
.
Γκρίνιααα!!
δεν πιστεύω να αμφισβητείς την επιστημονική και υπεύθυνη δημοσκόπησή μου. Οχι ότι δεν υπάρχουν και κάποιες αντιδράσεις για τα μέτρα:
http://athenphilosophy.blogspot.com/2010/03/apergia.html
Ακόμη περισσότερο υπεύθυνο υλικό στο πρώτο βίντεο, εδώ:
http://enosy.blogspot.com/2010/03/blog-post_06.html
Πάλι καλά που δεν έγραψαν «τι δουλειά είχε ένας 88άχρονος σε διαδήλωση». Γιατί έχουμε διαβάσει παρόμοιες ρατσιστικές θεωρίες από κρατικοδιαίτους «αντιρατσιστές» δημοσιογράφους.
Καλωσήρθες Κατερίνα.
Νομίζω ότι κάτι παραπλήσιο γράφτηκε (βλ. παράθεμα παραπάνω)
Υπάρχει τρομερή υποκρισία βέβαια. Κάποιοι χρησιμοποιούν ακόμη τον Γλέζο -και δυστυχώς κι αυτός δέχεται- να παίζει το ρόλο του εξεργεμένου νιάτου. Εγώ το βλέπω σαν τον πιο φτηνό και χυδαίο λαϊκισμό που πρώτοι αυτοί είναι που δεν σέβονται την ιστορία του.
Τον βάζουν μπροστά, θα φάει καμιά ψιλή, κανά δακρυγόνο, πάλι θα γίνουν ‘ήρωες’ για 15 λεπτά και θα κερδίσουν και τις εντυπώσεις, που είχαν προς στιγμή χαθεί λόγω της επίθεσης στον Παναγόπουλο.
Μια ερώτηση, Ignatius: θα έλεγες το ίδιο για τον Μίκη Θεοδωράκη, ας πούμε; ότι κάποιοι τον χρησιμοποιούν χωρίς να σέβονται κλπ.; Εγώ απ’όσο τον βλέπω τον Γλέζο τάχει τετρακόσια πάντως και ξέρει πολύ καλά τι κάνει, μου φαίνεται.
Πέρα από αυτό που λες. Δύτη, ο συσχετισμός του Γλέζου με την πολιτική παράταξη στην οποία ανήκει μου φαίνεται άστοχος εν προκειμένω. Ενδεχομένως να ισχυριστεί κανείς ότι και πριν από 70 χρόνια κάποιοι τον βάλανε μπροστά κτλ. κτλ. Και εξάλλου η τωρινή πολιτική του ενταξη δεν τέθηκε ως θέμα ούτε στο ποστ αυτό, ούτε στα μέχρι τώρα σχόλια.
Και για τον Θεοδωράκη, και για τον Παπαχρήστο κλπ. Αλλά εδώ βέβαια η ιστορία γίνεται μυθολογία που εξυπηρετεί διαφόρους σκοπούς, σε σημείο να χάνεται και μια στοιχειώδης επαφή με την πραγματικότητα. Άντε μετά να καταλάβουν οι Ευρωπαίοι με τι έχουν να κάνουν.
Π.χ. όταν πας να βγάλεις το κράνος του αστυνομικού, το λιγότερο που θα κάνει είναι να σε προσαγάγει. Όταν πας με τη μέθοδο της εφόρμησης να καταλάβεις τα πρώην χειμερινά ανάκτορα μπροστά σε μια διμοιρία ΜΑΤ το πιθανότερο είναι να φας καμιά γκλοπιά ή δακρυγόνο. Αυτό θα γίνει είτε είσαι στην Ελλάδα, είτε στην Αγγλία, είτε στη Γαλλία. Για την ακρίβεια, είναι γενικώς αποδεκτό φαντάζομαι ότι όταν κάνεις τα παραπάνω καλύτερα να είσαι στην Ελλάδα πάρα κάπου αλλού.
Ε, αυτά εκείνοι έχουν βρει στην αστυνομία τον νέο ταξικό τους εχθρό τα γνωρίζουν προφανώς και τα επιδιώκουν. Ο Γλέζος απλά μεγιστοποιεί τα προσδοκώμενα επικοινωνιακά οφέλη («μα τον Γλέζο!, μα τον Παπαχρήστο!» κοκ.)
Ας μην τσακωθώ σε ξένο αχυρώνα…Θα πω μόνο: ό,τι νάναι. Ιγνάτιε, το βίντεο το είδες; Έχεις δει στην Ευρώπη να φυσουνιάζουν κατά πρόσωπο εξ επαφής, όχι σε 88χρονο, σε οποιονδήποτε; Και τέλος πάντων, στις ΗΠΑ ας πούμε η αστυνομία μπουκαρει σε σχολεία και σέρνει στα κρατητήρια 16χρονες επειδή γράψανε το όνομά τους στο θρανίο (παραπομπή εδώ), αυτό ας πούμε είναι επιχείρημα για να πει κανείς «τι ανεκτική που είναι η δική μας αστυνομία»;
Όσο για τα υπόλοιπα, ο ίδιος ο Γλέζος το είπε βγαίνοντας από το νοσοκομείο πολύ καλύτερα από οποιονδήποτε: άσχετα με το ποιος ήταν ο παθών, άσχετα ακόμα και από την ηλικία του, το περιστατικό είναι απαράδεκτο.
Ιγνάτιε λες:
«Eίναι γενικώς αποδεκτό φαντάζομαι ότι όταν κάνεις τα παραπάνω καλύτερα να είσαι στην Ελλάδα πάρα κάπου αλλού.»
Ναι, μάλλον ισχύει. Προτείνεις να είναι η ελληνική αστυνομία λιγότερο ανεκτική;
Προτείνω οι έλληνες επαναστάτες να επιλέξουν μια ευρωπαϊκή αστυνομία (ας μην πάμε στις «βάρβαρες» ΗΠΑ αφού δε θέλετε, ούτε βέβαια σε τίποτε Ρωσίες, Κίνες κλπ.) και να επαναλάβουν ό,τι κάνουν εδώ επί εβδομαδιαίας βάσεως τα τελευταία 20 χρόνια.
Μετά προτείνω να μας τηλεγραφήσουν τις εμπειρίες τους.
Μάλιστα. Προσάπτεις τζάμπα μαγκιά.
– Πιστεύεις ότι αυτό κολλάει στο Γλέζο συγκεκριμένα;
– Πέραν τούτου, θα επιθυμούσες η ελληνική αστυνομία να είναι σαν τις δυτικοευρωπαϊκές;
1)Κολλάει στο βαθμό που δέχεται κι αυτός να παίζει το συγκεκριμένο παιχνίδι. Είδα κι άλλες φωτογραφίες με τους διπλανούς του αν και πολύ νεότερους να φοράνε μάσκες, προετοιμασμένοι βλέπεις για …τον αγώνα. Λοιπόν, ποιοι πρώτοι ασελγούν στην ιστορία του;
2)Εννοείται. Κι όχι βέβαια συγκεκριμένα η αστυνομία, αλλά το κράτος συνολικά.
Με την παράδοση των κλεφταρματολών και με τα γιουρούσια δεν πάει κανείς μπροστά. Χωρίς ισχυρή κεντρικη εξουσία, δεν έχεις κράτος, χωρίς κράτος δικαίου δεν έχεις δικαιοσύνη.
Διότι κι οι Μαυρομιχαλαίοι είχαν πολεμήσει στην Επανάσταση κι ήταν ήρωες από πολλές απόψεις. Ήταν, μέχρι που δολοφόνησαν τον Καποδίστρια που τόλμησε να συγκρουστεί μαζί τους στην προσπάθεια του να φτιάξει κράτος. Ε, απέτυχε η προσπάθεια, μπράβο, τι κατάφεραν. Κατάφεραν να έρθει γερμανός βασιλιάς μαζί με την αυλή του ώστε να αναλάβουν πλέον αυτοί να φτιαχτεί αυτό το κράτος.
Στην Ευρώπη κάποια βασικά(κράτος δικαίου, κοινοβουλευτισμός κλπ.) τα έχουν λύσει εδώ και αιώνες, δεν ψάχνονται ακόμα. Όταν όμως λέμε να γίνουμε Ευρώπη εννοούμε κι αυτά, όχι μόνο τους μισθούς και τις επιδοτήσεις. Γιατί διαφορετικά βλέπω το σενάριο των Βαυβαρών να επαναλαμβάνεται.
Αυτά τα λέω επειδή όσοι δεν έχουν εμπειρία απο εξωτερικό είναι προφανές ότι δεν αντιλαμβάνονται τις επιπτώσεις κάποιων πραγμάτων. Όταν καιγόταν πρόπερσι το Δεκέμβριο η Αθήνα από τους αναρχικούς και οι ανεγκέφαλοι πανηγύριζαν για την «εξέγερση», οι έξω έλεγαν ότι το να καίει ο όχλος ανενόχλητος την πρωτεύουσα δείχνει ότι αυτο το κράτος έχει καταρρεύσει. Ότι αυτοί εδώ είναι ανίκανοι να αυτοκυβερνώνται – κι ότι ίσως και μια χούντα θα τους ήταν πιο κατάλληλη για να τους συμμαζέψει.
Αυτά σκέφτονταν εκείνοι που αποφασίζουν αν θα ξαναδανείσουν αυτό το κράτος για να συνεχίσει να υπάρχει.
αποτι ειδατε ο Μανωλης Γλεζος δεν χρειζει υπερασπιστες η συνηγορους ι αλλα συναγωνιστες -οσο για την ευρωπαικη αστυνομευση θα ελεγα οτι αντιβαρο της ειναι:Βaader Meinhof Brigade Rosse…
Ιγνάτιε, προσπαθώ να συγκρατήσω τα νεύρα μου μ’αυτά που διαβάζω. Σε ρώτησα να μου απαντήσεις ευθέως: στη σκηνή που βλέπεις στο βίντεο ή τις φωτογραφίες, σου μοιάζει να φταίει ο Γλέζος; Εγκρίνεις την χρήση φυσούνας έξ επαφής; Πιστεύεις ότι μια ευρωπαϊκή αστυνομία θα ήταν σκληρότερη; θα τον κοπανουσε κι από πάνω, ας πούμε; Και έστω ότι ναι, θα το θεωρούσες παράδειγμα προς μίμηση;
Και όσο πια για την τόσο μεγάλη διαφορά πολιτικού ακτιβισμού εδώ και στας Ευρώπας, μάθε πρώτα τι γινόταν στη Γαλλία ας πούμε όλο το χρόνο που πέρασε, και μετά τα ξαναλέμε.
Ιγνάτιε,
και η σημαία στην Ακρόπολη, επικοινωνιακό τρυκ ήταν σε τελευταία ανάλυση
Τώρα ο Δεκέμβρης χωρά συζήτηση. Πάντως ο φόβος κοινωνικής αναταραχής μάλλον λειτουργεί αποτρεπτικά – προστατεύει την ελληνική κοινωνία από υπέρμετρες επιθέσεις
Οσον αφορά το δυτικοευρωπαϊκό κράτος δικαίου: Ξεκινάς σωστά λέγοντας «Όταν όμως λέμε να γίνουμε Ευρώπη εννοούμε κι αυτά, όχι μόνο τους μισθούς και τις επιδοτήσεις», στη συνέχεια όμως δηλώνεις πίστη στο δυτικό πρότυπο
Ο αντίλογος εδώ:
«Δεν μπορεί να διεκδικεί κανείς την λειτουργικότητα κράτους ανάλογη του γερμανικού και ταυτόχρονα να μην ομνύει νυχθημερόν στην θεότητα της ισχύος του. Ή είναι κανείς προτεστάντης και «η εργασία απελευθερώνει» ή είναι ορθόδοξος και «η πολύ δουλειά τρώει τον αφέντη». Ή διεκδικεί κανείς την προσωπική του ενηλικίωση αποδεχόμενος και την εξ΄αυτής επικινδυνότητα ή αρνείται την ενηλικίωση του και επαφίεται στον καλό «πατερούλη» ηγέτη, κράτος, μεσσία, κόμμα, αφεντικό, εργοδότη, ψυχαναλυτή κ.λπ»
http://saita.pblogs.gr/2010/03/592057.html
Ασπα,
όντως δεν χρειάζεται – δεν τέθηκε κάποιο τέτοιο θέμα στο ποστ αυτό
Δεν ήταν, εκτός αν θεωρεί κανείς ότι υπάρχει αναλογία μεταξύ ναζιστικής κατοχής και του σημερινού πολιτεύματος. Η στάση βέβαια των αιωνίως εξεγερμένων δεν μου δείχνει ότι έχουν καταλάβει πως υπάρχει διαφορά. Ίσως δηλαδή να μην τους ικανοποιεί ούτε και το κοινοβουλευτικό πολίτευμα, άλλωστε αρκετοί εξ αυτών δεν το κρύβουν κιόλας (ιδέ άνωθι: Βaader Meinhof, Brigade Rosse κλπ).
Ο αντίλογος που βάζεις νομίζω ότι λέει καταρχήν το ίδιο με μένα, ότι πρέπει να αποδεχτεί κανείς κάποια βασικά συστατικά του πακέτου που -σε τελική ανάλυση- τον ταΐζει. Αλλά στη συνέχεια εκείνος φαίνεται να προτιμά την «αθρώπινη ζεστασιά» της ελληνικής παράδοσης (;!) και μια κοινωνική οργάνωση εμπνευσμένη από την Χεζμπολά (;!).
[Δες τώρα δηλαδή: να μιλάς για εθελοντισμό και το παράδειγμά σου να είναι η Χεζμπολά; Και γιατί όχι η Σουηδία π.χ., η Ελβετία κοκ.; Επειδή εκεί έχεις το προτεσταντικό ήθος της σκληρής εργασίας κλπ.;]
Γι’αυτό λέω ότι εδώ ακόμα δεν υπάρχει μια γενική συμφωνία για ζητήματα βασικά από πολιτισμικά μέχρι πολιτειακά. Αλλά μια χώρα-σκορποχώρι με τόσες διαλυτικές τάσεις δεν μπορεί ποτέ να γίνει σοβαρό δημοκρατικό κράτος, θα είναι αναγκασμένη να παραπαίει μεταξύ τυραννίας και αναρχίας.
Ιγνάτιε,
Είτε κάποιος βρίσκει αναλογίες μεταξύ του τότε καθεστώτος και του σημερινού είτε όχι, ο χαρακτήρας της πράξης δεν επηρεάζεται: Προφανώς και η σημαία στην Ακρόπολη ήταν επικοινωνιακό τρυκ και μάλιστα πολύ επιτυχημένο: είχε μία συμβολική σημασία, δεν δόθηκε κάποια μάχη. Αρα αυτό που σε ενοχλεί δεν είναι ο χαρακτήρας του συμβάντος αλλά είτε το από το ποιον πολιτικό σχηματισμό εκπορεύεται είτε το εναντίον ποιας πολιτικής απευθύνεται, είτε και τα δύο
Οσον αφορά το παράθεμα. Ναι καταρχήν λέτε το ίδιο, ότι δεν μπορείς να έχεις την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο. Το συμπέρασμα όμως είναι διαφορετικό. Το δικό σου, αν έχω καταλάβει, είναι σαφέστατα ο εκδυτικισμός. Το δικό του είναι ότι πρέπει να υπάρξει μία άλλη διέξοδος, διότι ο εκδυτικισμός έχει ΚΑΙ αρνητικές πλευρές.
Ισχύει το ακριβώς αντίθετο: ο χαρακτήρας της πράξης καθορίζεται από το εναντίον ποιας πολιτικής απευθύνεται. Η πρώτη εναντίον των ναζί, η δεύτερη εναντίον του Αγνώστου Στρατιώτη και του Κοινοβουλίου. Φυσικά με ενοχλεί το δεύτερο, σε αντίθεση με αυτούς που την υποστηρίζουν.
Μία πράξη είναι επικοινωνιακή ή δεν είναι, ανεξάρτητα από το αν έχει στόχο που εγκρίνουμε ή όχι. Κατα τα άλλα, συμφωνείς με τη διάγνωση ότι σε ενοχλεί η πολιτική κατά της οποίας απευθύνεται.