Οταν λύσουμε το θέμα που προέκυψε με το Νάνο Βαλαωρίτη, αν δηλαδή ψηφίζει Σύριζα ή Πράσινους,
καιρός να ακούσουμε τι λέει επ’αυτού και ο προπάππους του, ο Αριστοτέλης:
«Τί Ρήγας, τί Ρηγόπουλα! εἶν᾿ ὁ καινούριος κύρης,
ποὺ πλάκωσε μὲ ξένο βιὸ νὰ γένῃ νοικοκύρης.
Παληόφραγκοι, ποὺ πέφτουνε σὰν ὄρνια στὰ ψοφίμια,
ἐκεῖνοι πάντα κυνηγοὶ καὶ πάντα ἐμεῖς ἀγρίμια.» *
Μάλλον για ΚΚΕ (άντε, Ανταρσύα) ή Ζουραρικό τον κόβω. Εχουμε καμιά πρόσφατη δήλωσή του;
Για… »Ζουραρικό» με τιποτα …Κοψτο..
Καθε αλλο
Στ’αλλα μαλλον δικιο εχεις ..
Κι εν πασει περιπτωσει ..Ας φυλαξουμε (χωρις να λασπωνουμε ) και κανενα Ποιητή σ’αυτή την χωρα…
Τι έχει ο Ζουράρις δηλαδή;
Βρε Νοσφεράτε, τώρα είναι σοβαρά πράγματα ένας Ν.Β. να μπλέκει σε τέτοια παιχνίδια; Να κάθεται να λέει ότι τον αδίκησαν και ότι απογοητεύτηκε κτλ; Ασε τους ΟΠ και το Σύριζα – για την εικόνα του ΝΒ μιλάω.
Εγώ ο φτωχός ο φωτεινός
ο γέρος ο ξεσκλιάρης
πουρίχνω εδω τον σπόρο μου
για να μου τονε πάρεις
που τρεχω και κεντρώνω
την αγριλίδα του βουνού
και που δεν εχω λάδι
να βάλω στο καντήλι μου
και ζώ μέσα στον άδη…
Εκανα ανταρσία ρε!!! Στη Λευκάδα και ανέβηκα στα βουνά
… και το ΚΚΕ με κατηγορούσε για τυχωδιώκτη.
Και μου λές παραμύθια . Σιγά μην περίμενα τις εκλογές για να ψηφίσω προσκυνημένους.
Εκανα ανταρσία ρε Συγά τα αίματα ;-) Τι μου θύμισες όμως – οτι πριν εικοσιένα χρόνια, κάποιοι πυλώνες του σχήματος – ο,τι χειρότερο είχε να επιδείξει τότε η ΚΝΕ – είχαν την οξυδέρκεια να υποστήριζουν τον Γέλτσιν…
Φωτεινέ, είναι αλήθεια;
@ Herr K. Βρε τι τούλαχε και του Νάνου (Βαλαωρίτη καλέ)… Ας πρόσεχε… τέλος πάντων.
@ Νοσφεράτε ο Τρεμόπουλος μάλλον πολύ λίγος είναι για μεγάλα ποσοστά…. Τρέμει μπροστά τους. Κάνει όμως ένα λάθος: Οι βουλευτικές εκλογές έχουν δρόμο και εκεί τον περιμένουν πολλοί στις γωνίες…
Ω, ρε τι έχουν να δουν τα μάτια μας ΚΑΙ με τους «πράσινους» φανατικούς…
Το θέμα δεν είναι τι ψηφίζει ο ποιητής.
Το θέμα είναι ΤΙ τράβηξε και πως του φέρθηκαν απο εκεί που πέρασε.
Σοκαρίστηκα διαβάζοντας το. Μόνο και μόνο γι’ αυτό το έβαλα.
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ (Οδυσσέα Ελύτη, «Μαρία Νεφέλη»)
Πρώτη φορά σ’ ενός νησιού τα χώματα
δύο του Νοεμβρίου ξημερώματα
βγήκα να δω τον κόσμο και μετάνιωσα
τα «ζόρικα» που λεν αμέσως τα ‘νιωσα.
Μήνες εννέα πριν την πρώτη μέρα μου
δούλευα για το σπέρμα του πατέρα μου
και πεντακόσιους τρεις κατά συνέχεια
μετά – για την ψευτιά και την ανέχεια.
Δύσκολο δύσκολο της γης το πέρασμα
και να μη βγαίνει καν ένα συμπέρασμα.
Μέσα στον εαυτό μου τόσο κρύφθηκα
που μήτε ο ίδιος δεν τον αντελήφθηκα.
Ώσπου μια μέρα το ‘φερε η περίσταση
κι αγάπησα χωρίς καμιάν αντίσταση
αλλά και στην προσπάθεια την ελάσσονα
πάντοτε βρε παιδιά μου τα θαλάσσωνα
πρώτον διότι κυνηγούσα το Άπιαστο
και δεύτερον γιατ’ ήμουν είδος Άμοιαστο.
Εφ’ ω και αφού την τύχη μου σιχτίρισα
πίσω στον εαυτό μου ξαναγύρισα.
ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ (του ιδίου)
Τι να σας κάνω μάτια μου κι εσάς τους Ποιητές
που χρόνια μου καμώνεστε τις ψυχές τις αήττητες
Και χρόνια περιμένετε κείνο που δεν περίμενα
όρθιοι στη σειρά σαν αζήτητα αντικείμενα…
Δεν πα’ να σας φωνάζουν – ούτ’ ένας σας δεν απαντά
έξω χαλάει ο κόσμος καίγονται τα σύμπαντα
Τίποτα· σεις διεκδικείτε -να ‘ξερα με τι νου-
τα δικαιώματά σας επί του κενού!
Σε καιρούς λατρείας του πλούτου ω της αμεριμνησίας
αποπνέετε το μάταιο της ιδιοκτησίας…
(σ.σ. το τελευταίο ΔΕΝ αφορά τον Νάνο Βαλαωρίτη, αλλά τους… «μικρούς ποιητές» που «στρατεύονται» σε λογιών-λογιών ΕΜΜΟΝΕΣ)….
ah, l’amour… ;) Welcome Omadeon
HerrK.
Επειδή ΜΠΟΡΕΙ να σου ήρθε ένα άλλο σχόλιο, μακροσκελές, που το… έπιασε η απόχη της «σπαμέστρας», θάλεγα… ΑΓΝΟΗΣΕ ΤΟ. Αστο να πάει στο διάολο…
Αφού πάμε -έτσι κι αλλιώς- κατά διαόλου…
Και ΠΑΡΑ την αγάπη, -ω ναι- ΠΑΡΑ την αγάπη ή τον έρωτα…
τα κάναμε ΘΑΛΑΣΣΑ,
ως λαός, ως είδος, ως «ο Ανθρωπος» και ως κάθετι…
(ενώ το ίδιο μακροσεκλές σχόλιο βελτιώθηκε κι αναρτήθηκε στο μπλογκ μου, πιο τακτοποιημένο, ούτως ή άλλως)
…ενώ δεν θεωρώ ότι προσθέτει ΤΙΠΟΤΕ
στην ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ αυτή ΜΠΟΧΑ
του παρόντος…
όπου η θεμελιώδης Αλγεβρική ιδιότης της (όποιας) «μπόχας»
συνοψίζεται στο εξής… Λογικόν Αξίωμα
«ΜΠΟΧΑ + Χ (ο,τιδήποτε) = (παλι) ΜΠΟΧΑ»
:lol: :-)
Δυστυχώς παιδιά αυτή είναι η κλίση του Νάνου, να παρασύρεται από το θυμικό του, κι όσο περνούν τα χρόνια χειροτερεύει καθώς μειώνεται το αίσθημα αυτοκριτικής. Κάποιοι που προσπαθήσαμε να τον προστατεύσουμε αναγκαστήκαμε να απομακρυνθούμε, άλλοι κρεμάστηκαν πάνω του κι έπαιξαν το παιγνίδι του όσο τους συνέφερε να εμφανίζονται ως επίσημοι δευτεροτρίτοι τη τάξει στην άθλια ομαδούλα που του έχει απομείνει για να βαυκαλίζεται ακόμη ότι είναι ο έλληνας Μπρετόν. Απ’ τη μια δεν ζυγίζει τις πραγματικές του προσβάσεις στην ευρύτερη κοινωνία κι απ’ την άλλη μπλέκεται σε τέτοιες ιστορίες μικρότητας και εκδίκησης. Αφού οι σύμβουλοι που του έχουν απομείνει φοβούνται τόσο να του φέρουν αντίρρηση ώστε δεν διορθώνουν καν τα κείμενα που δημοσιεύει και βγαίνουν με λάθη, περιμένετε να τον σεβαστεί ο κάθε Τρεμόπουλος; Και πολύ σωστή η στάση της εφημερίδας, υπερασπίστηκε τον εαυτό της και βέβαια εξέθεσε ανεπανόρθωτα πλέον τον Νάνο, αλλά κάποτε θα συνέβαινε κι αυτό. Όταν κάτι έχει να κάνει με το μικρόκοσμο της γραφής και της έκφρασης το καταπίνουμε από σεβασμό, αλλά όταν μπαίνεις στην πολιτική (αν πολιτική λέγεται αυτό το μόρφωμα των «Οικολόγων») θα υποστείς τις συνέπειες. Τι να γίνει;
(Και παρεμπιπτόντως, ό,τι κι αν πει κανείς για τον Ανταρσύα, ζουραρικός σχηματισμός δεν είναι, ούτε και ΚΚΕ βέβαια. Ας τον φυλάξουμε κι αυτόν, Ν.Β. μπορεί να μην είναι αλλά αυτές τις συγκρίσεις δεν τις αξίζει.)
Από τον τρόπο γραφής και άλλα στοιχεία του σχολίου σου, «Frumious bandersnatch», πιθανολογώ ότι έχεις ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ, κι είναι ίσως ένα από τα λίγα 100% ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ σχόλια για το θέμα, τα ελάχιστα που διάβασα τελευταία.
Πόσοι -αλήθεια- ξέρουν καλά, τα «κουσούρια»ή τις μικρότητες των «μεγάλων», τους οποίους εξιδανικεύουν οι υπόλοιποι και τους μετατρέπουν σε Εικονίσματα;
Π.χ. και ο Μίκης Θεοδωράκης, στην πραγματικότητα είναι ένας πράος και νηφάλιος γέρων, αγνωστικιστής μέχρι το κόκκαλο, που παρουσιάζεται όμως σαν ο λάβρος Εκδικητής του Υπερ-πατριωτισμού, ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ επειδή η σάπια επιρροή ενός περιβάλλοντος που… Καραμπελίζει ανεπανόρθωτα, γύρω του (και… Ρεσαλτ-άρει) τον έχει μπουρδουκλώσει αναίτια να διαβάζει τις ίδιες και τις ίδιες…. κινδυνολογικές παλιο-φυλλάδες (κι όποτε «τα παίρνει στο κρανίο» να βγαίνει στους Λαζόπουλους με «διαγγέλματα» που κάνουν πιο πολύ κακό παρά καλό – αν και ΕΧΟΥΝ κάποιο δίκιο).
Μόνο που… ΚΑΙ οι δύο αυτοί Μεγάλοι είναι -βεβαίως- ΑΘΩΟΙ. Και τα μικρά τους ελαττώματα θα ήταν -τελικά- ΕΛΑΧΙΣΤΑ, ΑΜΕΛΗΤΕΑ, αν δεν είχαν και κάποιες δυσάρεστες πρακτικές / κοινωνικές επιπτώσεις.
Π.χ. (ενώ είμαι απόλυτα σίγουρος ότι ο Νάνος μίλησε 100% αληθινά, και είπε ΕΛΑΧΙΣΤΑ συγκρινόμενα με τον Οικο-ΒΟΡΒΟΡΟ, στον οποίο αυτο-εκτέθηκε)…
….ανησυχώ για τη στάση του ΤΩΡΑ, για το ΑΝ θα ευαρεστηθεί (ΜΟΝΟ για χάρη της Αλήθειας, ΑΝ τον ενδιαφέρει πρωτίστως αυτή και όχι διάφορες άλλες σκοπιμότητες)… ΑΝ θα ενδιαφερθεί, τελικά, να ΔΙΟΡΘΩΣΕΙ έστω και αργά όσα γράφτηκαν σαν «δήλωση διάψευσης» (και η Αριστερή εφημερίδα κατήγγειλε πως τους ΕΙΠΕ ΙΔΙΩΤΙΚΑ πως ήταν ΠΛΑΣΤΗ).
Εχω λόγους να πιστεύω ΠΟΛΥ περισσότερο την εφημερίδα, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ από τον ΙΔΙΟ -πλέον- και αυτό με ΘΛΙΒΕΙ ΠΟΛΥ, ιδίως, αν ο «δαίμων της σκοπιμότητας» χτυπήσει το κεφάλι του ποιητή τελειωτικά να τον πάρει ο διάολος οριστικά στην Κόλαση της ένοχης ΣΙΩΠΗΣ.
Υ.Γ. Κόκκινη κάρτα στον… Φονταμενταλιστή ΘΕΟΛΟΓΟ κ. Νοσφεράτο.
Τα ΕΙΚΟΝΙΣΜΑΤΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΡΟΜΟ, ΔΡΟΜΟ, ΔΡΟΜΟ
Υ.Γ.2 Ντάξει… κι η εφημερίδα έκανε ενα ΑΠΕΙΡΟΕΛΑΧΙΣΤΟ λαθάκι. Χάρηκε η κακομοίρα μπας κι ευαρεστήθηκεν ο ποιητής να της πει έναν καλό λόγο, να τη στηρίξει λίγο, στο δύσκολο έργο της να φέρνει κόσμο και κοσμάκη στο ίδιο κόμμα (ξεπερασμένο απολίθωμα του ΠΕΡΑΣΜΕΝΟΥ ΑΙΩΝΑ όπως όλα τα άαααλλλα)…
και ΝΟΜΙΣΕ προς στιγμήν ότι ήρθεν ο καιρός να αναγγείλλει και μια χαρμόσυνη είδηση, ότι τάχαμου ο ποιητής τώρα πια τον ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει…
… κι ο ποιητής εδελάσθη (ΠΡΟΣ ΣΤΙΓΜΗΝ) να συμφωνήσει, έστω και με το περίφημο κρισιμότατο εκείνο «ΚΑΙ» («στηρίζω ΚΑΙ τον ΣύΡιΖα» – είπε)…
…αλλά αργότερα ΕΝΑΣ Θεός ξέρει ΑΝ και ΠΩΣ μετάνιωσε… κλπ. κλπ. κλπ.
(περιμένουν έναν καλό λόγο, από το στόμα κάποιων μεγάλων, μόνο που… οι Αιώνες των Μεγάλων τελειώνουν… κι έρχεται ΠΟΛΛΗ ξηρασία).
Τώρα που τελειώσαν όλα, ας επιστρέψουμε στις αναγνώσεις μας
Ως απλό ΥΓ: ναι, συμφωνώ. Αυτό ήταν όντως λάθος της εφημερίδας. Όταν μια τοποθέτηση υπαγορεύεται τόσο σαφώς από το σκεπτικό «Θα πάω μ’ αυτούς γιατί οι άλλοι μου τη φέρανε, ή μπορεί και να μην πάω, αλλά γράψε ότι θα πάω για να λυσσάξουν», τι να την κάνεις την επικεφαλίδα; Σιγά τη δήλωση στήριξης.
FB, Omadeon, πολύ συναινετικούς σάς βλέπω ;) Τελικα ο ΝΒ μάλλον δεν έπεισε την ΚΟΒΑ ποιητών να υποστηρίξει σύριζα, εξ ου και το χαμηλο ποσοστό.
Herr K,
μα ΤΙ λέτε τώρα… οι ποητές ΔΕΝ Ασχολούνται με την ΚΟΒΑ τους,
– ασχολούνται κυρίως με την… κάβα τους! :)
(συναινετικά υποθέτω…) :)
Σωστό κι αυτό!
Μετά αυτήν την τελευταία διαπίστωση,
δηλώνω ποιητής και ως εκ τούτου
ΠΑΡΑΚΑΛΩ να με εντάξετε ΆΜΕΣΑ σε ΚΟΒΑ, κάβα ή ότι άλλο σας βρίσκεται.
Κι άλλος ποιητής; Τι θα γίνει πια; Τέσπα, θα δω τι μπορώ να κάνω. Μέχρι τότε, μακριά από το Συνασπισμό και τα ναρκωτικά.
Από τον Συνασπισμό, ούτε απο το απέναντι πεζοδρόμιο δεν περνάω έτσι κι’ αλλιώς.
Ούτε μία από τις τόσες συνιστώσες του δεν σε συγκινεί δηλαδή;
Εσείς έχετε μπερδέψει βασικές έννοιες. Να το προσέξετε αυτό.
Ο Συνασπισμός είναι απλά μια συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η συνισταμένη.
Πω πω ρε γαμώτο, πάλι τα μπέρδεψα. Φαντάσου, αφού το παθαίνει αυτό ένα έγκριτο μπλογκ, πόσο θα τα μπερδεύει ένας – απλώς – ψηφοφόρος!
Ισχύει, άραγε, το… Πυθαγόρiεο θεώρημα στις πλευρές του ΣΥΡΙΖΑ?
Η υποτείνουσα (εν προκειμένω) ΠΟΙΑ είναι?
Ο Αλαβάνος ακολουθεί την Τσιπράνειο (Ρημανοειδή) γεωμετρία
(ή… κόλλησε στον Ευκλείδη);
Ε, ιδού και άλλα αναπάντητα ερωτήματα, μαζί με το εξής θεμελιώδες:
Η περίεργη σιωπή του ποιητή, συνδέεται άραγε με τις διαβουλεύσεις… συνένωσης ΣΥΡΙΖΑ και Ο-Π?
«ο σύριζα μου τρώει το σχήμα
μια πετρα μου αγκυλωνει το δαχτυλο
και μου γδερνει το μυαλό»
φέρεται να δήλωσε, Ομαδεών. Η ερμητική αυτή δήλωση ερμηνεύεται από έγκυρες πηγές ως υποστήριξη στους ανανεωτικούς (άρα και στους Ο-Π;)!