«Κορίτσια και αγόρια», είπε ο Κ., «πρώτον, ο Πιτσιρίκος* είχε επιτυχία γιατί ήταν καλός και δεύτερον, οι θέσεις στο Lifo** δεν είναι απεριόριστες, γι’ αυτό μην προσπαθείτε υπέρ του δέοντος.»
* μπλόγκερ
** αθηναϊκό, κατά βάση ελληνόφωνο, περιοδικό
-
Follow
Ακολουθείτε
Already have a WordPress.com account? Log in now.
Herr K. 
Παίζει με καποιανού τον καημό ο κύριος Κ. ή μου φαίνεται;…
Με πολλών τον καημό, σέρκους.
Ωραίος ο τίτλος του ποστ σου.
Νομίζω πως τα λέει όλα.
Προσπαθείτε χωρίς να εξευτελίζεστε κι όσο πάει.
Όλα είναι πιθανά, εντούτοις. Πριν τον Πιτσιρίκο, ας μην ξεχνάμε, υπήρχε κάποιος άλλος πιτσιρίκος. Πριν το Λάιφο, επίσης. Η αγορά είναι έτοιμη για κάθε τι που αξίζει κάτι.
Κι ο κόσμος γεμάτος καημούς.
«Φτωχολογιάαα, για σένα κάθε μου τραγούδι», Θεώρημα!
Ηerr K,
έχετε ωραία φωνή.
Δηλαδή τον μιμούνται αυτόνε; Έναν άνθρωπο που είναι τόσο αστείος όσο το γιαούρτωμα;
De gustibus, Brod, ως γνωστον… Το θεμα δεν ειναι η ποιοτητα του. Απλως σε πολλα μπλογκ βγαινει ενας καημος του στιλ «γιατι εγω κι οχι αυτος». Νομιζω βεβαια.
Γιατί αυτός κι όχι εγώ?… :-ρρρ
Γιατί εγώ πριν από εσένα
Theorema, τι να πω, σε καταλαβαίνω…
Treble, εσένα πάλι όσο κι αν προσπαθώ δεν σε καταλαβαίνω. Στους γονείς σου το είπες;
Πείτε τα βρε καλή μου δεσποινίς Μπρόντγουέη!
Πείτε τα!…
Τι πλάκα που έχουν αυτά τα παλιά σας… (δεν υπονοώ ότι υστερούν τα νεότερα) Αλλά κοίτα μήνας – Απρίλης… Δεν υπάρχει πιο όμορφος μήνας, αφού είναι και ψεύτης και γεμάτος υποσχέσεις…
Κι εγώ το ίδιο σκεφτόμουνα, Μάνο. Η χαρά της άνοιξης κι ο πανικός του φθινοπώρου. Πώς να τα εκφράσει κανείς χωρίς να γίνει λυρικός; Ας τα χώσουμε βαθιά λοιπόν και του χρόνου τα βγάζουμε από τη ναφθαλίνη
Όχι ναφθαλίνη ρε παιδιά.
Πάμε για λεβάντα καλύτερα.
Μπορεί κανα νοσταλγικό βράδυ να μας έρθει και να θέλουμε να τα μυρίσουμε.
Πού να χώνεις τη μύτη στις ναφθαλίνες;
Ενώ μια λεβαντούλα… Αχ, βαθιά εισπνοή κι όλα ξανάρχονται γλυκά… :-)
Καλά, Θεώρημα, εσύ βάλε λεβάντα. Μετα θα είναι σκωροφαγωμένα, σαν τις κυλότες της Τσοπέογλου!
Λιάκουυυυυυυυυυυ…
Τι’ναι τούτα που μου λες;;;
Θέλεις να πάθου κρίσ’;…
Σύρμω, έλα στα συγκαλά σου !
Λιάκουυυυυυυυ!!!
Θα φαρμακωθώ!…
Ου φθονήΣΣεις
Να γλύπσσσσου?…